Las Vegas staat vandaag de dag symbool voor entertainment, glitter en hoge inzetten. Maar de weg van een klein woestijnstadje tot de beroemdste gokstad ter wereld is een verhaal waarin ondernemerschap, georganiseerde misdaad en visionaire innovaties samenkomen. Niet voor niets zijn veel goksites zonder Cruks geïnspireerd door de unieke sfeer en stijl van Las Vegas, waar de combinatie van luxe en spanning een wereldwijde standaard heeft gezet. De trend van het oprichten van casino’s in Las Vegas kan worden gevolgd aan de hand van enkele sleutelmomenten en historische figuren die de ontwikkeling van de stad tussen het begin van de 20e eeuw en nu hebben bepaald.
De Beginjaren: 1905–1931
Las Vegas werd in 1905 officieel gesticht als spoorwegstad. Een jaar later, in 1906, opende daar het eerste casino: het Golden Gate Casino. In die tijd was gokken grotendeels nog illegaal en slechts beperkt toegestaan. Het stadje bleef daarom relatief rustig en speelde een kleine rol in de gokwereld.
Het keerpunt kwam in 1931, toen Nevada, midden in de Grote Depressie, besloot gokken te legaliseren om de economie te stimuleren. Datzelfde jaar begon ook de bouw van de Hoover Dam, die duizenden arbeiders naar de regio trok. Na lange dagen werken zochten zij ontspanning – en vonden die in de opkomende gokgelegenheden. Deze combinatie van legalisering en bevolkingsgroei legde de basis voor de casinoboom in Las Vegas.
El Rancho Vegas en het Ontstaan van de Strip
De iconische Las Vegas Strip, tegenwoordig een kilometerslange boulevard vol neonlichten en resorts, begon bescheiden. In 1941 opende zakenman Thomas Hull het El Rancho Vegas. Dit was in eerste instantie een motel voor vermoeide automobilisten die de woestijn doorkruisten, maar Hull voegde er een casino aan toe.
Het concept van een hotel waarin gasten konden slapen, eten én gokken was nieuw en revolutionair. Het zorgde ervoor dat Las Vegas niet langer slechts een tussenstop was, maar een bestemming op zichzelf. Hiermee werd het fundament gelegd voor het toeristische karakter van de Strip.
Bugsy Siegel en de Flamingo: Maffia Meets Hollywood
Hoewel El Rancho de eerste grote stap was, wordt Bugsy Siegel, de beruchte maffioso, vaak gezien als de vader van het moderne Las Vegas. In 1946 opende hij met steun van georganiseerde misdaad het luxueuze Flamingo Hotel en Casino.
Het Flamingo was anders dan alles wat Las Vegas tot dan toe had gekend: palmbomen, neonlichten, glamoureuze showrooms en een Hollywood-uitstraling. Siegel wilde een casino creëren dat niet alleen gokkers, maar ook beroemdheden en welgestelden aantrok. Hoewel de opening financieel rampzalig was en Siegel in 1947 werd vermoord, werd het Flamingo later heropend door zijn partners en groeide het uit tot een groot succes. Het resort zette de toon voor de toekomst van Las Vegas als luxe- en entertainmentbestemming.
Visionaire Grondleggers
Na de pioniersperiode van Hull en Siegel volgden andere invloedrijke figuren die elk hun stempel drukten op de stad:
- Benny Binion: Opende in 1969 Binion’s Horseshoe Casino, beroemd om zijn hoge inzetlimieten. Hij trok de serieuze gokkers aan en maakte Las Vegas tot een plek waar high rollers zich thuis voelden.
- Howard Hughes: De excentrieke miljardair begon in de jaren ’60 en ’70 hotels en casino’s op te kopen. Hughes zorgde voor een verschuiving van maffia-eigendom naar zakelijke en corporatieve structuren, waardoor Las Vegas respectabiliteit en legitimiteit kreeg.
- Jay Sarno: In 1966 opende hij Caesars Palace, een resort dat bezoekers onderdompelde in de grandeur van het oude Rome. Twee jaar later kwam Circus Circus, een familievriendelijk concept met circusacts en kermisattracties. Sarno liet zien hoe thematisering en entertainment konden samensmelten met gokken.
- Steve Wynn: Vanaf de jaren ’70 vernieuwde Wynn de Strip met luxe resorts zoals The Mirage (1989) en Bellagio (1998). Zijn focus op extravagante architectuur, culinaire topkwaliteit en shows van wereldklasse veranderde Las Vegas in een mondiaal luxemerk.
- Sam Boyd en William G. Bennett: Deze ondernemers ontwikkelden nieuwe marketingstrategieën en hotel-casino’s die niet alleen high rollers, maar ook gezinnen en middenklasse-toeristen aantrokken. Zo werd de stad toegankelijker voor een breder publiek.
Van Maffia naar Mega-Resorts
De oprichtingstrend van casino’s in Las Vegas kende duidelijke fases. In de jaren ’30 en ’40 speelden maffiosi een dominante rol. Hun kapitaal en risicobereidheid maakten de bouw van extravagante resorts mogelijk.
Vanaf de jaren ’60 verschoof het eigendom naar bedrijven en investeerders zoals Howard Hughes. Dit professionaliseerde de sector en trok ook de interesse van Wall Street. Zo werd de basis gelegd voor de megaresorts die vandaag de Strip domineren.
Van Gokstad tot Entertainmenthoofdstad
Het hedendaagse Las Vegas is veel meer dan een gokparadijs. Bezoekers komen er niet alleen voor de roulettetafel of de pokerroom, maar ook voor topgastronomie, exclusieve nachtclubs, concerten en theatervoorstellingen.
Deze ontwikkeling sluit aan bij de visie van pioniers als Siegel en Sarno: gokken als onderdeel van een totale entertainmentervaring. Het resultaat is dat Las Vegas zich wist te onderscheiden van andere gokbestemmingen wereldwijd en de titel Entertainment Capital of the World verdiende.
Het verhaal van de oprichting van de Las Vegas-casino’s is er één van durf, innovatie en voortdurende heruitvinding. Vanaf het Golden Gate Casino in 1906 tot de hedendaagse megaresorts op de Strip werd de stad gevormd door visionaire ondernemers, excentrieke miljardairs en zelfs beruchte maffiosi.
Wat begon als een spoorwegstadje in de woestijn groeide uit tot een wereldwijd icoon. De erfenis van Thomas Hull, Bugsy Siegel, Benny Binion, Howard Hughes, Jay Sarno, Steve Wynn en vele anderen leeft voort in de glitter en glamour van de Strip. Las Vegas toont dat ambitie, creativiteit en soms ook controverse de kracht hebben om een kale woestijn te veranderen in een droom die miljoenen bezoekers jaarlijks blijft fascineren.
